Zaobserwowano

Otóż pierwsze wiosenne obserwacje muszą dotyczyć stałych tras spacerowych. Pierwsze kroki w nieco wietrzną niedzielę skierowałam na wały Sąsiecznicy za przejazd kolejowy. I.. zamiast łapania oddechu i ładowania akumulatorów- krew mnie zalała. A czemuż to? Bo jak , u licha, spacerować w tak zaśmieconych okolicznościach przyrody? Włos się jeży, gdy patrzę na te śmieci w rzece, jej korycie, na wałach i okolicznych łąkach. Butelki, puszki, worki foliowe, a nawet obudowa pralki, która tak dzielnie przez kilka miesięcy straszyła pod mostem na Szkolnej, a za sprawą powodzi dziś lśni wątpliwą bielą o kilometr dalej. Krajobraz jak po tsunami. A jak do tego dodać powrót ścieżką wzdłuż torów kolejowych i napawanie się widokiem nielegalnych wysypisk śmieci, to wniosek nasuwa się taki: lepiej zostać w domu i na TVN Style pooglądać wyczyny miejskiego ogrodnika. W Anglii niestety...

Jak już jestem przy tematyce ekologiczno-zielonej to nasuwa mi się jeszcze jedna obserwacja. Otóż dotyczy historycznego zapewne, bo pierwszego developerskiego budynku mieszkalnego w naszym mieście, oddanego właśnie do użytku. Chodzi o ten przy ulicy Kolejowej. No i mamy taki stan: budynek jak malowany, śmietnik cacy, parkingi jak spod linijki, zieleń wokół domu...szczątkowa. A mnie ciekawi, jak to się ma do przepisów budowlanych o określonej procentowo ilości terenów zielonych na działce budowlanej? Może ktoś mądry odpowie...

Skoro obserwacje ekologiczne nie wypaliły, a raczej spowodowały frustrację, to może nieco o nowych inwestycjach. Mnie najbardziej zaintrygowała ta na winklu, naprzeciwko skwerku z fontanną. Niebanalna, bo w kształcie trapezu. No ciekawe co z tego wyrośnie?

No a poza tym z ciekawością rozglądam się i chciałabym zaobserwować kogoś czytającego...Czy to książkę, czy to gazetę... Bo jak mówią najnowsze badania, Polacy mają z tym problem dość duży. No a dowodów jak zawsze trzeba szukać w środowisku lokalnym.