warto wiedzieć...

KIEDY UDZIELIĆ PEŁNOMOCNICTWO OGÓLNE?

Niekiedy zdarza się sytuacja, kiedy nie możemy sami uczestniczyć w czynnościach dla których wymagane jest nasze osobiste stawiennictwo. Wówczas możemy udzielić pełnomocnictwa drugiej osobie, aby na naszą rzecz i w naszym imieniu decydowała w wybranych czynnościach. Źródłem umocowania pełnomocnika jako przedstawiciela udzielającego pełnomocnictwa jest oświadczenie reprezentowanego. Pełnomocnictwo powinno być sporządzone na piśmie. Na podstawie i w granicach oświadczenia mocodawcy - pełnomocnik działa w jego imieniu, co oznacza, iż dokonanie przez niego czynności prawnej ma taki sam skutek, jaki miałaby gdyby dokonał ją sam reprezentowany. Pełnomocnik musi mieć przynajmniej ograniczoną zdolność do czynności prawnych aby mógł działać w imieniu i na rzecz mocodawcy.
Mocodawca (definicja) - to osoba upoważniająca inną osobę ( HYPERLINK "http://pl.wikipedia.org/wiki/Pełnomocnik" \o "Pełnomocnik" pełnomocnika) do działania w swoim imieniu poprzez udzielenie jej pełnomocnictwa. Umocowanie innej osoby do działania w imieniu mocodawcy sprawia, że każda czynność pełnomocnika (dokonana w zakresie umocowania) wywołuje skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.
Zdolność do czynności prawnych (definicja) - zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, czyli do przyjmowania i składania oświadczeń woli mających na celu wywołanie powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Innymi słowy, jest to zdolność do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej (nabywania praw i zaciągania zobowiązań).
Zdolność do czynności prawnych może być pełna albo ograniczona, można jej również nie mieć w ogóle. Pełną zdolność do czynności prawnych mają pełnoletnie osoby fizyczne oraz wszystkie osoby prawne. Przesłanką niezbędna do posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych przez osoby fizyczne jest pełnoletność, a nie wiek. Ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają osoby małoletnie, które ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo. Zgodnie z polskim prawem zdolności do czynności prawnych nie mają osoby fizyczne, które nie ukończyły 13 lat oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie.
Pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności określanych mianem zwykłego zarządu. Pojęcie zwykłego zarządu nie zostało zdefiniowane, jest ono jednak szeroko stosowane, w skrócie oznacza wykonywanie praw majątkowych mocodawcy zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki. W treści takiego pełnomocnictwa można zawrzeć umocowanie zwłaszcza do działania i reprezentowania przed urzędami, organami administracji państwowej, samorządowej, instytucjami, osobami fizycznymi, prawnymi, w tym składania wszelkich oświadczeń, podpisywania dokumentów itp. Przykładem urzędów przed którymi może działać w naszym imieniu pełnomocnik są np. Urząd Skarbowy, ZUS, Urząd Miejski, Wydział Komunikacji itp. Można również udzielić umocowania do odbioru korespondencji, przesyłek, paczek, przekazów oraz świadczeń pieniężnych nadsyłanych i należnych z jakiegokolwiek tytułu (w tym także emerytury). W zasadzie pełnomocnictwo może obejmować szereg innych czynności w zależności od konkretnej sytuacji czy instytucji w której chcemy załatwić poszczególne czynności. Jednakże jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W przypadku więc pełnomocnictwa do sprzedaży nieruchomości, czy darowizny lokalu wymagana będzie forma aktu notarialnego dla ważności takiego umocowania. Pełnomocnictwo może być w każdym czasie odwołane, chyba że mocodawca zrzekł się odwołania pełnomocnictwa z przyczyn uzasadnionych treścią stosunku prawnego będącego podstawą pełnomocnictwa. Odwołanie pełnomocnictwa, jako czynność prawna, skierowana jest do pełnomocnika z powiadomieniem osoby, z którą pełnomocnik miał dokonać czynności w imieniu mocodawcy. Generalnie należy przyjąć, iż oświadczenie mocodawcy o udzieleniu pełnomocnictwa wiąże go w stosunku do osoby umocowanej jak i osób trzecich dopóki nie zostanie odwołane.

Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 z późn.zm)

oprac. Anna Kilian
aplikant notarialny