archiwum - 17 - listopad

 
 

Kilka słów o żmigrodzkiej kaplicy pałacowej i jej kamieniu węgielnym

Wzniesienie kaplicy zamkowej hrabia Henryk von Hatzfeldt zlecił włoskiemu mistrzowi budownictwa Carlo Rossiemu. Kamień węgielny położono, za pozwoleniem biskupa wrocławskiego, w dniu 29 maja 1683 r. (wg zachowanych źródeł). W uroczystości udział wzięła cała rodzina Hatzfeldtów, służba oraz ksiądz proboszcz żmigrodzki Franz Haar, który dokonał aktu poświęcenia. Podczas prac rewitalizacyjnych w latach 2006-2008 ów kamień węgielny w formie tabliczki został znaleziony, a jego treść świadczy o tym, iż został wykonany miesiąc wcześniej. Natomiast w trakcie budowy dodano dopisek z drugiej strony tabliczki. Tłumaczenie treści pierwszej strony brzmi:

"28 kwietnia Roku Pańskiego 1683 położyłem pierwszy kamień węgielny tej budowy: szlachetnie urodzony Henryk hrabia Hatzfeldt-Gleichen wolny pan stanowy na Żmigrodzie etc. razem z żoną, panią Katarzyną Elżbietą hrabiną Hatzfeldt-Gleichen, z domu baronowa von Schönborn etc.; razem z trzema młodymi paniczami Franciszkiem, Henrykiem i Antonim Sebastianem; ponadto z sześcioma panienkami Marianną, Łucją, Teresą, Zofią, Eleonorą i Katarzyną. Ten Kamień pobłogosławił ksiądz Jakub Franciszek Haar archiprezbiter w Żmigrodzie, w czasach rządzenia papieża Innocentego XI i Leopolda I, cesarza rzymskiego także króla na Węgrzech i w Czechach etc., Johanna Caspara mistrza Niemieckiego Zakonu i naczelnego dowódcy na Śląsku, a kiedy stanowisko biskupa administratora biskupstwa wrocławskiego było nieobsadzone. Tyran turecki poprzez podżeganie i bunt podzielił królestwo Węgier, które opanował wielką armią. Ta loretańska kaplica została wybudowana, dedykowana i poświęcona Bogu i Jego Przenajświętszej Matce Maryi na cześć, chwałę i dziękczynienie."

Druga strona:

"Gdy budowa kaplicy była już niemal zakończona, zmarł jej fundator, co miało miejsce 5 sierpnia 1683 roku, kiedy hrabia przeżył błogosławionych 38 lat i 10 miesięcy, urodzony 4 października Roku Pańskiego 1644. Zaś 12 września tegoż 1683 roku bardzo ciężko oblegane przez Turków miasto Wiedeń zostało, dzięki Bogu, przez chrześcijańskie wojska szczęśliwie uwolnione."

Prace przy budowie kaplicy prowadzono tak sprawnie, że już 24 grudnia tego samego roku odprawiono pierwszą mszę świętą. Serce hrabiego Henryka, który (jak wspomniano w treści kamienia węgielnego) nie dożył ukończenia tego obiektu, zostało złożone do srebrnego pojemnika umieszczonego następnie za ołtarzem nowej kaplicy zamkowej. On sam natomiast został, zgodnie z ostatnią wolą, pochowany w kościele parafialnym w Żmigrodzie.

Na patrona nowej kaplicy wybrano św. Viktora, którego relikwie przywiezione z Rzymu w 1642 r., znajdowały się w posiadaniu Hatzfeldtów (wg dokumentu rodzina otrzymała relikwie św. Viktora 3 lutego 1642 r.). W 1888 r., ze względu na brak miejsca, kaplicę poszerzono. We mszach świętych w kaplicy udział mogli brać także mieszkańcy Żmigródka, którym było tu znacznie bliżej niż do kościoła parafialnego w Żmigrodzie. I tak np. w 1935 msza szkolna dla dzieci ze Żmigródka odprawiana była w kaplicy zamkowej w piątek o 8.15. Wówczas kaplica poświęcona była już św. Georgowi (św. Jerzemu).

Paweł Becela

[PANEL PRAWY]
 
w numerach archiwalnych

na stronie www
 
 
Wiadomości Żmigrodzkie
rss wykonanie
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług, personalizacji reklam i analizy ruchu. Informacje o sposbie korzystania z witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Korzystając z tej strony, wyrażasz na to zgodę.