Felietonik

Moja partia to Żmigród

Wybory samorządowe za nami. I dobrze, bo życie społeczne wróci na właściwe tory. A te tory to kolejne lata tu i teraz. Dlatego dziś, uzurpując sobie prawo do głosu, apeluję w imieniu mieszkańców miasta i wsi okolicznych, do naszych radnych miejskich, powiatowych i siły wykonawczej-burmistrza. Apeluję o normalność, o to, by inwestowanie w nowe zadania, nie przysłoniło tego, co na prowincji najważniejsze- dobrego i wygodnego życia.

Czego chce żmigrodzianin?

Chce zgody i rozwoju, co wszyscy wiemy. Ale j także wykonania konkretnych zadań. Powtarzając za mieszkańcami Wrocławia- chcemy oddychać, chcemy więcej trawy i drzew, mniej igrzysk.

Chce szerokich ( by zmieścił się wózek dziecięcy) i równych chodników.

Chce gładkich nawierzchni dróg, bo ile można jeździć jak na rodeo.

Chce zaopiekowania się starymi alejami drzew, a nie wycinania ich w pień. Bo wie, że to pójście na łatwiznę.

Chce, by władza rozmawiała z nim o ważnych inwestycjach. Chce móc wyrazić swoja opinię a budżet obywatelski niechby nie był procentowym ochłapem.

Chce nieodrapanych murów.

Chce żłobka, przedszkola i szkoły przyjaznych jego dzieciom.

Chce miejsc, gdzie można odpocząć z rodziną i bliskimi.

Chce rządów nie menedżerskich a obywatelskich. Wszak cyfry nie zawsze wiedzą najlepiej.

Chce, by nie mieć wrażenia, że obywatel przeszkadza władzy.

Chce, by wsłuchiwano się w jego głos, a nie demagogów i oszołomów.

Chce konstruktywnej opozycji, by czuwała, gdy władza się za bardzo rozzuchwali.

Chce burmistrza dla ludzi, który nie boi się zaczerpnąć opinii u fachowców.

I tylko tego i aż tego oczekuje od wybranej przez siebie władzy.

eco